W poprzedniej części artykułu poświęciliśmy uwagę dolnej części ciała czyli biodrom, natomiast dzisiaj przeniesiemy się nieco wyżej, a mianowicie w okolice obręczy barkowej. Zarówno staw biodrowy jak i ramienny to stawy kuliste, które mają zdolność wykonywania największego zakresu ruchu ze wszystkich stawów. Jednak oprócz właśnie tych zakresów, obręcz barkowa na którą składają się łopatki i obojczyk pełni w jiu-jitsu kilka innych ważnych funkcji.
Na pierwszy ogień idzie płaszczyzna walki z góry. Jak dobrze wiecie, od samego początku trenerzy powtarzają jak ważna jest postura. Jest ona składową solidnej bazy, która uniemożliwia przeciwnikowi przetoczenie i która w połączeniu z „ciężką dupą” powoduje, że jesteśmy bardzo stabilni. Powszechnie omawiane zrywanie uchwytów ma służyć temu, aby Wasza obręcz barkowa była aktywna, a dopóki jest, przeciwnik nie jest w stanie Was naciągać. Zauważcie korelacje – dopóki jesteście wyprostowani i macie wolne łopatki możecie nisko posadzić tyłek i biodra, kiedy natomiast przeciwnik choć trochę Was naciągnie dupa automatycznie się podnosi co rozbija Waszą bazę i prowadzi do sweepa. Nigdy nie bagatelizujcie zrywania uchwytów przeciwnika, gdyż dzięki temu możecie zachować prostą postawę, która zapewni Wam większą dynamikę i wyżej wspomnianą bazę.
Jeżeli chodzi o płaszczyznę pracy z dołu w kwestii defensywnej to na warsztat weźmy choćby pozycję boczną. Kiedy leżycie na obu łopatkach, gnieceni przez przeciwnika to nie macie możliwości skręcenia się na bok celem uzyskania odpowiedniego dystansu. Dopiero leżąc na boku, z jedną łopatką aktywną macie możliwość dystansowania, podchwytów czy generowania akcji. Przeciwnikowi z góry zawsze będzie zależało, abyście leżeli rozłożeni na obu łopatkach gdyż nie macie wtedy możliwości uzyskania wyżej wymienionej pozycji.
Aspekt kontroli obręczy barkowej w kontekście technik kończących bądź łamania postury zawsze będzie opierał się na rotacji wewnętrznej barku. Zarówno przeprost, kimura jak i omoplata powoduje zbliżenie barku w kierunku maty powodując rotację przez którą przeciwnik nie może się wyprostować. Im lepiej kontrolujecie tę rotację tym bardziej łamiecie posturę, o której pisaliśmy w pierwszym akapicie.
Reasumując. Kontrola bioder i obręczy barkowej to podstawa umiejętnego zastosowania jiu-jitsu. Nie ważne czy wolicie walczyć z dołu czy z góry, jeżeli lepiej zrozumiecie mechanikę działania tych dwóch obszarów ludzkiego ciała tym łatwiej będzie Wam walczyć. Walka w jiu-jitsu to nie tylko tępe powtarzanie technik, a głównie zrozumienie tego co należy zrobić, aby napsuć przeciwnikowi krwi i finalnie poddać go techniką kończącą. Go train !
tekst: Łukasz Truskolawski
