Gordon Ryan to postać wzbudzająca największe zainteresowanie i kontrowersje w całym świecie BJJ. Niezależnie od tego, czy ktoś darzy go sympatią, czy też nie, musi przyznać że jest on jednym z najlepszych zawodników historii no-gi. Równie legendarną (o ile nie bardziej) postacią jest jego trener, John Danaher. Ten właśnie przedstawił kilka cech i zasad, które sprawiły że Gordon jest na szczycie.
1. Umiejętność zachowania spokoju i radzenia ze stresem – Danaher uważa, że w świecie wszystkich sportów działa ta sama zasada, mówiąca o tym, że ci którzy potrafią zachować spokój i nie panikować pod presją są w stanie lepiej rozwiązywać problemy. A jiu-jitsu, to właśnie forma radzenia sobie z problemami postawionymi we współzawodnictwie.
2. Bardzo dobra pamięć – ilu z nas, szczególnie będąc na niższych pasach, miało problem z zapamiętaniem techniki? Ile osób przychodzi na trening następnego dnia i nie potrafi w całości powtórzyć tego co było robione dzień wcześniej? Okazuje się, że jest to częsta przypadłość, jednak ona nie dotyczy Gordona. Ma on dobrą pamięć i potrafi przypomnieć sobie szczegóły danej techniki nawet po kilku latach. Oczywiście sprawę ułatwia poziom zaawansowania – im ktoś jest lepszy, tym bardziej stawia na zrozumienie działania, a nie na suche szczegóły.
3. Siła fizyczna i dopasowanie technik – kontrowersyjnie Danaher twierdzi, że jego podopieczny nie ma typowych cech atletycznych. Ciężko się z tym zgodzić patrząc na budowę ciała Gordona, a szczególnie oburzą się jego przeciwnicy zawsze wspominający zażywanie sterydów. Niemniej Danaher uważa, że mimo braku cech atletycznych, Gordon jest w stanie wygenerować z siebie dużą siłę i dopasować całą swoją grę i używane techniki pod mocne strony swojej fizyczności oraz tym samym ograniczyć wpływ słabych stron.
4. Zmiana konwencjonalnych rzeczy i adaptacja – adaptowanie znanych już technik do panujących realiów. Gdy wszyscy nauczą się danej rzeczy, robią ją w podobny sposób, kluczem jest dopasowanie jej pod siebie, tak aby była skuteczniejsza. Przykładem są tu leglocki, których skuteczność Gordon zwiększył dzięki większemu skupieniu na kontroli, a nie jak wszyscy na szybkości.
5. Efektywne podejście do treningu – można tu przywołać kolejny problem wielu osób, który polega na pochłanianiu coraz to nowszych i bardziej wyszukanych technik, nauce wszystkiego na raz i próbie bycia dobrym we wszystkim. Danaher wskazuje, że najistotniejsze są te techniki, które mają wysoką skuteczność (co łączy się z poprzednimi punktami, mówiącymi o dopasowaniu technik pod swoje mocne i słabe strony). Pod jego okiem Gordon skupia się na małym zestawie technik, ale tych które są najlepsze.
6. Przechodzenie gardy – w tym punkcie nie mówi o szczegółach. Zaznacza, że jest to ważny element walki i chwali Gordona, za umiejętności w tym względzie. Mówi, że Gordon sprawia, że przechodzenie gardy wygląda łatwo.
