Określenie „GOAT” (greatest of all time) pada często w dyskusjach o wszystkich sportach walki. Ludzie mają swoich faworytów i ulubionych zawodników, a co za tym idzie różnice zdań nierzadko prowadzą do kłótni. Przyjrzeliśmy się suchym faktom i liczbom, które wskazują najlepszych zawodników w historii UFC.
Najwięcej wygranych walk mistrzowskich
Oczywiste jest, że dojście do walki mistrzowskiej zazwyczaj oznacza bycie na wysokim poziomie. Niekiedy zdarzają się sytuacje, że o pas walczy ktoś nie będący w ścisłej czołówce (np. Al Iaquinta), jednak wygranie takiej walki już świadczy o pewnym poziomie.
Jon Jones 15
Georges St-Pierre 13
Demetrious Johnson 12
Anderson Silva 11
Amanda Nunes 11
Najwięcej wygranych przed czasem
Zdolność do kończenia przeciwników przed czasem wskazuje na wysoki poziom zawodnika. Niepewną zmienną w tym wypadku jest tylko to, że serię można budować na zawodnikach o różnym poziomie. Kluczowe w tym wypadku jest jednak to, że każdy z tego rankingu docierał do czołówki rankingu swojej kategorii.
Charles Oliveira 20
Jim Miller 18
Donald Cerrone 16
Matt Brown 15
Dustin Poirier 15
Anderson Silva 14
Najdłuższa seria zwycięstw
Częstym przedmiotem sporu jest pytanie, czy ważniejsze jest to ile walk wygrał dany zawodnik, czy jednak to, że nigdy nie przegrał (w tym wypadku zazwyczaj chodzi o Khabiba Nurmagomedova). Pogodzeniem wydaje się spojrzenie na ranking najdłuższych serii zwycięstw – wskazuje on na to, jak mocnym zawodnikiem był dany człowiek w swoim najlepszych okresie. Stawiając za przykład Andersona Silvę – wiadome jest, że był on dominatorem swojej kategorii, jednak gdy skończył się złoty okres i forma spadała, on przedłużał karierę zamiast odejść na emeryturę (tak jak wielu innych zawodników), co spowodowało dopisanie do rekordu porażek. Nie może to jednak ujmować jego karierze w szczycie i porównanie okresu „prime” i „past-prime” z okresem tylko „prime” Khabiba (który odszedł wcześnie na emeryturę) byłoby błędem.
Anderson Silva 16
Kamaru Usman 15
Georges St-Pierre 13
Jon Jones 13
Demetrious Johnson 13
Khabib Nurmagomedov 13
Max Holloway 13
Islam Makhachev 13
Amanda Nunes 12
Najwięcej wygranych
Statystyka, która nieco koryguje obraz niepokonanych zawodników. Zasadą jest, że im więcej zawodnik walczy, tym ma większą szansę na przegraną. Ciężko byłoby uznać zdroworozsądkowo, że zawodnik, który wygrałby 3 walki i zakończył karierę, jest lepszy niż ten, który stoczył 30 walk i zaliczył kilka przegranych.
Jim Miller 26
Andrei Arlovski 23
Donald Cerrone 23
Demian Maia 22
Charles Oliveira 22
Dustin Poirier 22
Max Holloway 22
Inne pojedyncze statystyki
Georges Saint Pierre ma najdłuższy czas kontroli w oktagonie – 2:42:04, najwięcej skutecznych obaleń – 90 (skuteczność 73,8% co stawia go w pozycji lidera wśród mistrzów i na 4 miejscu ogólnie) oraz jest w czołówce ilości zdanych ciosów – 2591
Jeśli mowa o najlepszych mistrzach, to kolejny w ilości obaleń jest Demetrious Johnson – 74
Anderson Silva i liczba knockdownów największa z omawianej czołówki – 18
Kontrowersje – Khabib Nurmagomedov i Charles Oliveira
Wiele osób uznaje Khabiba za najlepszego zawodnika wszechczasów, a za argument bierze 0 przegranych pojedynków. To jest fakt, jednak tylko on przemawia za postawieniem go w tej roli. Inne liczby kierują go bardziej na środek rankingu najlepszych:
– 4 wygrane walki mistrzowskie (nr 25 rankingu)
– 6 wygranych przed czasem
– z 29 walk, 13 w UFC (dla porównania Anderson Silva 25)
– Pas zdobyty w walce z Iaquintą (który był wtedy numerem 11 w rankingu kat. lekkiej)
– Pokonanych tylko 3 przeciwników z czołówki: Justin Gaethje, Dustin Poirier, Conor McGregor (choć postawienie go na tym miejscu również budzi kontrowersje)
– Nieuwzględniony w rankingach nokautów, knockdownów, obaleń, kontroli z góry
W kontrze do Khabiba swego czasu stawiano Charlesa Oliveirę – za nim przemawiała duża liczba mocnych przeciwników (aż 30 walk w UFC), ilość wygranych walk, ilość skończeń i bonusów za gale. Wygrał jednak tylko trzy walki mistrzowskie.
Podsumowanie
Liczby wskazują, że na pierwszy rzut należy skreślić lubianych przez ludzi Khabiba Nurmagomedova i Charlesa Oliveirę – pewne statystyki działają na ich korzyść (bardziej dla Oliveiry), jednak żaden z nich nie dotarł do poziomu czołówki.
Wybierać należy spośród Jona Jonesa (niepokonany, najwięcej wygranych walk mistrzowskich, jednak nie powalający w statystykach skuteczności), Georgesa Saint-Pierre (dużo obron pasa, mocne statystyki), Andersona Silvy (zdecydowanie najlepszy wystrzał w okresie „prime”), Demetriousa Johnsona (utrzymany najwyższy poziom i dobre liczby przez całą karierę).
Źródło: http://statleaders.ufc.com/
